W naszym przedszkolu podchodzimy do każdego dziecka w sposób indywidualny, dostosowując metody pracy do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych naszych podopiecznych. Stosowane przez nas w codziennej pracy metody nauczania mają na celu wytworzenie sytuacji sprzyjających zaspokojeniu potrzeb dziecka charakterystycznych dla wieku przedszkolnego, jak potrzeba poznawania świata na wielu płaszczyznach, ciekawość świata, potrzeba doświadczania, potrzeba bezpieczeństwa i akceptacji, potrzeba aprobaty i uznania, która kształtuje przyszłe poczucie własnej wartości małego człowieka oraz potrzeba ruchu fizycznego. Uwzględniając zainteresowania i indywidualne talenty dzieci oraz dążąc do osiągnięcia jak najlepszych efektów swojej pracy dydaktycznej, nauczyciele w naszym przedszkolu wykorzystują wiele metod pracy z dziećmi.
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Metoda ta stosowana jest przez wielu pedagogów, ponieważ nadrzędnym jej celem jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego u dziecka poprzez posługiwanie się ruchem w atmosferze dobrej zabawy i akceptacji wszystkich jej uczestników. Ma ona na celu stworzyć dziecku okazję usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie, zyskuje też poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń ruchowych dziecko może poznać przestrzeń, w której się znajduje, aby poczuć się w niej bezpiecznie, staje się aktywne, przejawia większą inicjatywę, może być twórcze. Dzielenie przestrzeni z drugą osobą staje się źródłem nawiązania bliskiego kontaktu, opartego na zaufaniu i współpracy, daje możliwość poczucia wspólnoty i osiągnięcia sukcesu każdemu dziecku.
Pedagogika Zabawy Klanza
Głównym celem tej metody jest wspieranie dzieci w ich indywidualnym rozwoju, wzrastanie w społeczeństwie i ku niemu poprzez „coś, co jest przyjemne”, co wyzwala spontaniczność i radość. Głównym atrybutem wykorzystywanym w pracy opisywaną metodą jest duża, kolorowa chusta, która przyciąga uwagę dzieci, ożywia je i daje im wiele radości, uśmiechu. Pomaga dzieciom zapomnieć o strachu i poznać lepiej innych uczestników zabawy. Jest ona wspaniałym środkiem do rozbudzenia dziecięcej wyobraźni, kiedy staje się balonem, wiatrem, łodzią, siecią rybacką oraz tym wszystkim, o czym tylko można pomarzyć. Możliwości jej zastosowania są nieograniczone, dlatego staje się ona dowodem na to, że im prostsze formy i pomoce, tym lepsza zabawa. Praca z dziećmi z zastosowaniem tej metody wyzwala kreatywność, aktywizuje i pobudza emocje.
Metoda Twórczego Myślenia J. Osborne „Burza mózgów”
Jest to metoda stosowana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszania swoich pomysłów, które następnie poddaje się grupowej analizie w celu ostatecznego wykorzystania ich do rozwiązania danego problemu w praktyce.
Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz
Założeniem tej metody jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych i funkcji spostrzeżeniowych u dziecka: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno-motorycznych. Metoda dobrego startu wspomaga rozwój psychomotoryczny dziecka, a więc ułatwia naukę czytania i pisania.
Drama
Metodę tą charakteryzują specyficzne czynności nauczyciela i ucznia. Nauczyciel przedstawia dzieciom fikcyjną sytuację, a oni, wykorzystując wyobraźnię, pamięć, zmysły, swoje ciało i głos, przedstawiają rozwiązanie konkretnej sytuacji wchodząc w określone role i rozwiązując go w tejże sytuacji fikcyjnej. Drama nie jest jednak teatrem, ani aktorstwem, ponieważ w teatrze mamy do czynienia z gotowym scenariuszem, rekwizytami i aktorami w opozycji do widza. Drama nie podaje gotowych scenariuszy, ani końcowych inscenizacji. Najważniejsze jest sam proces wczuwania się w fikcyjną rzeczywistość przez wszystkich uczestników danej sytuacji.
Metoda z zakresu edukacji matematycznej wg. Edyty Gruszczyk- Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej
Celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci oraz dobre przygotowanie dzieci realizujących roczne przygotowanie przedszkolne do podjęcia nauki w szkole. Program ujmuje 12 kręgów tematycznych, które należy realizować w podanej kolejności, uwzględniając stopniowanie trudności i prawidłowości rozwoju dziecka:
- Orientacja przestrzenna, czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i rozmawiać o tym, co się wokół niego dzieje.
- Rytmy – rozwijają umiejętność skupiania uwagi na prawidłowościach i korzystania z nich w różnych sytuacjach; potrzebne są przy nabywaniu umiejętności liczenia i rozumienia sensu mierzenia.
- Kształtowanie umiejętności liczenia oraz dodawania i odejmowania obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach do liczenia w pamięci.
- Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania, którego celem jest przygotowanie dziecka do zrozumienia pojęcia liczby naturalnej (zbiory).
- Rozwijanie umiejętności mierzenia długości w zakresach (1 cm, 1 m, 1 km, stopa, kroki, łokieć, dłoń, patyk, sznurek, miara).
- Klasyfikacja – czyli wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych do tworzenia pojęć (wprowadzenie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach – segregowanie).
- Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych – doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci.
- Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia, używanie terminu „ciężar”.
- Mierzenie płynów – pomaga dzieciom zrozumieć pojęcia: mniej – więcej.
- Kształtowanie pojęć geometrycznych – dziecko konstruuje w swoim umyśle pojęcia; układanie szlaczków
- Konstruowanie gier przez dzieci
- Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<, >, =,+,).
Metoda odimiennej nauki czytania dr Ireny Majchrzak
Odimienna metoda nauki czytania stosowana jest już w grupie maluszków. Punktem wyjścia jest pokazanie dziecku jego imienia – „wizytówki”, a następnie imion znanych bliskich mu osób. Dzięki temu dziecko zauważa, iż imię można nie tylko usłyszeć i wymówić. Następne etapy to wiele gier i zabaw pozwalających dzieciom na poznanie pozostałych imion, wyrazów, oraz liter alfabetu. Dziecko zostaje wprowadzone w świat przygotowujący do nauki czytania poprzez zabawę.
